حدیث در مورد خانواده
عاشِروهُنَّ بِالْمَعْروفِ فَاِنْ كَرِهْتُموهُنَّ فَعَسى اَنْ تَـكْرَهوا شَيْئا وَ يَجْعَلَ اللّهُ فيهِ خَيْرا كَثيرا؛
سوره نساء، آيه ۱۹
با زنان به شايستگى رفتار كنيد، و اگر آنها به جهتى ناخوشايندتان بودند اظهار نكنيد چه بسا چيزها كه ناپسند شماست، حال آنكه خداوند در آن، خير فراوانى براى شما قرار داده است.
پيامبر صلى الله عليه و آله :مَنْ اَحَبَّ اَنْ يَلْقَى اللّهَ طاهِرا مُطَهَّرا فَلْيَلقَهُ بِزَوجَةٍ ؛
هر كس دوست دارد خداوند را پاك و پاكيزه ديدار كند، بايد ازدواج نمايد.
وسائل الشيعه، ج ۲۰، ص ۱۸، ح ۲۴۹۱۲
پيامبر صلى الله عليه و آله :خَيْرُ النِّـكاحِ اَيْسَرُهُ؛
بهترين ازدواج آسانترين آن است.
نهج الفصاحه ، ح ۱۵۰۷
پيامبر صلى الله عليه و آله :مَنْ زَوَّجَ كَريمَتَهُ مِنْ فاسِقٍ فَقَدْ قَطَعَ رَحِمَهُ؛
هر كس دختر گراميش را به ازدواج مردى گنهكار درآورد، در حقيقت نسل خود راضايع كرده است.
مكارم الاخلاق، ص ۲۰۴
پيامبر صلى الله عليه و آله :ايّاكُمْ وَ خَضْراءَ الدَّمَنِ، قيلَ: يا رَسولَ اللّهِ و ما خَضْراءُ الدَّمَنِ؟ قالَ:اَلْمَرْاَةُ الحَسْناءُ فى مَنْبَتِ السّوءِ؛
از سبزه در زبالهدانى دورى كنيد! گفتند: اى رسول خدا سبزه در زبالهدانى چيست؟فرمودند: زن زيبا در خانواده بد.
كافى، ج ۵، ص ۳۳۲، ح ۴
امام على عليه السلام :لا تُغالوا فى مُهورِ النِّساءِ فَيَكونَ عَداوَةً ؛
مهريّههاى زنان را سنگين نگيريد، كه باعث كدورت و دشمنى مىشود.
مكارم الاخلاق، ص ۲۳۷
امام سجاد عليه السلام :حَقُّ رَعيَّتِكَ بِمِلْكِ النِّـكاحِ فَاَنْ تَعْلَمَ اَنَّ اللّهَ جَعَلَها سَكَنا وَ مُسْتَراحا وَ اُ نْسا وَ واقيَةً وَ كَذلِكَ كُلُّ واحِدٍ مِنْكُما يَجِبُ اَنْ يَحْمَدَ اللّهَ عَلى صاحِبِهِ وَ يَعْلَمَ اَنَّ ذلِكَنِعْمَةٌ مِنْهُ عَلَيْهِ وَ وَجَبَ اَنْ يُحْسِنَ صُحْبَةَ نِعْمَةِ اللّهِ وَ يُكْرِمَها وَ يَرْفَقَ بِها وَ اِنْ كانَ حَقُّكَعَلَيْها اَغْلَظَ وَ طاعَتُكَ بِها اَ لْزَمَ فيما اَحْبَبْتَ وَ كَرِهْتَ ما لَمْ تَـكُنْ مَعْصيَةً فَاِنَّ لَها حَقَّالرَّحْمَةِ وَ الْمُؤانَسَةِ وَ مَوْضِعَ السُّكونِ اِلَيْها قَضاءَ اللَّذَّةِ الَّتى لابُدَّ مِنْ قَضائِها وَ ذلِكَعَظيمٌ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ؛
حق زن آن است كه بدانى خداوند او را مايه آرامش و آسايش و همدم و پرستار توقرار داده است، هم چنين بر هر يك از شما واجب است كه خداوند را بخاطر وجودديگرى ستايش كند و بداند كه او نعمتى است كه خداوند ارزانى داشته و واجب است كهبا نعمتِ خداوندى رفتار نيك داشته باشد و او را گرامى بدارد و با او سازگارى كند و هرچند حق تو بر زنت بيشتر است و فرمانپذيرى از تو، در هر چه دوست مىدارى يانمىپسندى، تا آنجا كه گناه نباشد، بر او لازمتر است، در هر حال او اين حق را دارد كه ازتو مهربانى ببيند و از همدمى تو برخوردار شود، و حق دارد كه در برآوردن كامى كه بهناچار بايد برآورده شود، آرامش و آسايشش تأمين شود و اين حقى بس بزرگ است وهيچ نيرو و توانى جز به خداوند نيست.
تحف العقول ، ص ۲۶۱
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط شاهنده قوزلو در 1396/10/02 ساعت 09:02:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |